دعای کن فیکون برای برآورده شدن حاجات

دعای کن فیکون برای برآورده شدن حاجات خوانده می شود. این دعا توسل به درگاه خداوند است و به صورت نمازهایی برای گرفتن حاجت بجا آورده می شود.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) مجله اینترنتی ستاره نوشت: عبارت «کن فیکون» به معنای «باش، پس می شود» عبارت مشهوری است که چندین بار در قرآن تکرار شده است. این عبارت در مواردی به کار رفته است که نشان بدهد خداوند هرگاه اراده بودن چیزی را کرده است آن چیز به وجود آمده است. این عبارت مختص خداوند متعال است و به صورت ضرب المثل به کار می رود. چند مورد از آیه هایی که عبارت «کن فیکون» در آنها آمده است به شرح زیر است:

إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ كُن فَیَكُونُ (آل عمران، ۴۷ و…)

إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَیْءٍ إِذَا أَرَدْنَاهُ أَن نَّقُولَ لَهُ كُن فَیَكُونُ (نحل، ۴۰)

إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیْئًا أَنْ یَقُولَ لَهُ كُنْ فَیَكُونُ (یس، ۸۲)

خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثِمَّ قَالَ لَهُ كُن فَیَكُونُ (آل‏عمران، ۵۹)

وَیَوْمَ یَقُولُ كُن فَیَكُونُ (انعام، ۷۳)


عکس آیه کن فیکون


آیه کن فیکون نشان دهنده چیست؟

در تفسیر المیزان درباره عبارت «کن فیکون» چنین آمده است:

این آیات همگی در صدد القای این مطلب هستند که خداوند اراده اش نافذ مطلق است و هیچ مانعی برای آن نیست و همه اسباب در خدمت اراده اوست و هرگاه چیزی را بخواهد و اراده کند و حکم نماید، فقط کافی است امر به ایجاد کند تا بدون شک و قطعاً واقع شود.

«كن» در این اصطلاح، اشاره به اراده تكوینى الهى است و معناى این آیات این است كه هنگامى كه خداوند اراده آفرینش موجودى را كرد، آن موجود ایجاد مى‏ شود. به عبارت دیگر هر موجودى كه مورد تعلق اراده الهى قرار گرفت، شأن خداوند این است كه آن موجود حتماً به وجود می آید.


نماز کن فیکون برای حاجت

این نماز برای برآورده شدن حاجات توصیه شده است. نماز کن فیکون چهار رکعت است؛

    در رکعت اول بعد از سوره حمد ۱۰۰ مرتبه عبارت «وَ اُفَوِّضُ اَمْری اِلَی اللّهِ» را تکرار کنید.

    در رکعت دوم بعد از سوره حمد ۱۰۰ مرتبه عبارت «نَصْرَ مِنَ اللّهِ وَ فَتْحٌ قَریبُ» را تکرار کنید.

    در رکعت سوم بعد از سوره حمد ۱۰۰ مرتبه عبارت «اَلا اِلَی اللّهِ تُصیرُ الْإمُور» را تکرار کنید.

    در رکعت چهارم بعد از سوره حمد ۱۰۰ مرتبه عبارت «اِنّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاً مُبیِنا» را تکرار کنید.

    بعد از سلام نماز قبل از حرف زدن با کسی ۱۰۰ مرتبه عبارت «اَسْتَغْفِرُ اللّهَ رَبّی وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ» را تکرار کنید و سپس به سجده بروید و حاجت خودتان را از خدا بخواهید.



دعای سریع الاجابه برای رسیدن به حاجات ضروری



نماز کن فیکون به ترتیب دیگر

در کتاب رهنمای گرفتاران نوشته نصر بروجردی نماز کن فیکون به شکل دیگری توصیه شده است و آن را از اسرار خفیه الهی بر شمرده است. در این کتاب ترتیب خواندن نماز کن فیکون به شرح زیر است:

در شب جمعه بعد از نماز عشا در جایی خلوت دو رکعت نماز بخوانید (در برخی منابع زمان خواندن این نماز را بعد از نماز صبح و در وقت طلوع آفتاب روز جمعه ذکر کرده اند)؛

    در رکعت اول بعد از سوره حمد، سوره انعام را تا انتهای آیه ۹۳ (وكنتم عن آياته تستكبرون) بخوانید.

    در رکعت دوم بعد از سوره حمد ادامه سوره انعام را از ابتدای آیه ۹۴ (ولقد جئتمونا فرادى) تا آخر سوره بخوانید.

    پس از تمام شدن نماز ۱۰۰۰ مرتبه صلوات بفرستید و سپس به سجده بروید و حاجت خود را از خداوند طلب کنید.



دعای حل مششل و گرفتاری های بزرگ



نماز کن فیکون با توسل به حضرت ابوالفضل (ع)

برای برآورده شدن حاجت می توانید ۳ نماز دو رکعتی با نیت توسل به حضرت ابوالفضل (ع) بخوانید.

    در این نمازها در هر رکعت بعد از سوره های حمد و توحید ۱۰۰ مرتبه ذکر «يا حيُّ يا قيُّوم» را تکرار کنید.

    پس از سلام نماز تسبیحات حضرت زهرا (س) را بگویید و پس از آن ۱۰۰ مرتبه برای حضرت ابوالفضل (ع) صلوات بفرستید.

    در نهایت انگشت سبابه دست راست را به سمت قبله گرفته و ۱۰۰ مرتبه عبارت «السلام عليک يا ابوالفضل العباس» را تکرار کنید.

    حال به سجده رفته و دست های خودتان را به سمت آسمان ببرید و ۲۵ مرتبه بگویید: «الهي به دو دست بريده ابوالفضل العباس» و حاجت خود را بخواهید.

    دو تا از نماز های دو رکعتی را قبل از برآورده شدن حاجت تان بخوانید و سومی را گرو نگه دارید و بعد از برآورده شدن حاجت تان بخوانید.

قرآن کریم در آیات متعددى تعبیر به «کن فیکون» دارد. 1- بَدیعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِذا قَضى أَمْراً فَإِنَّما یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ (117بقره)2- قالَتْ رَبِّ أَنَّى یَکُونُ لی وَلَدٌ وَ لَمْ یَمْسَسْنی بَشَرٌ قالَ کَذلِکِ اللَّهُ یَخْلُقُ ما یَشاءُ إِذا قَضى أَمْراً فَإِنَّما یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ (47 آل عمران)3- إِنَّ مَثَلَ عیسى عِنْدَ اللَّهِ کَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ قالَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ (آل عمران 95)4- وَ هُوَ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ یَوْمَ یَقُولُ کُنْ فَیَکُونُ قَوْلُهُ الْحَقُّ وَ لَهُ الْمُلْکُ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ وَ هُوَ الْحَکیمُ الْخَبیرُ (73انعام)
5- إِنَّما قَوْلُنا لِشَیْ ءٍ إِذا أَرَدْناهُ أَنْ نَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ (40)
6- ما کانَ لِلَّهِ أَنْ یَتَّخِذَ مِنْ وَلَدٍ سُبْحانَهُ إِذا قَضى أَمْراً فَإِنَّما یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ (35)
7- إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَیْئاً أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ (82)
8- هُوَ الَّذی یُحْیی وَ یُمیتُ فَإِذا قَضى أَمْراً فَإِنَّما یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ (68)
کن ،اشاره به اراده تکوینى الهى است. و معناى این آیات این است که هنگامى که خداوند اراده آفرینش موجودى را کرد، آن موجود ایجاد مى شود. به عبارت دیگر هر شى ء و موجودى که وقتى مورد تعلق اراده الهى قرار گرفت، شأن خداوند این است که آن شى ء حتما موجود مى شود. و بنابر این معناى این دسته آیات این است که خداوند وجود هر موجودى را که اراده کرد، بجز به ذات خدا به چیز دیگرى نیازمند نیست. و چون خداوند آن را اراده کند، آن شى ء ایجاد مى شود.

آیه ۱۱۷ - سوره بقره

آیه بَديعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِذا قَضى أَمْراً فَإِنَّما يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ [117]

پديد‌آورنده‌ی آسمان‌ها و زمين اوست! و هنگامى كه فرمان وجود چيزى را صادر كند، تنها مى‌گويد: «موجود باش»! و آن، [چيز، بى درنگ] موجود می‌شود.

پدیدآورنده‌ی‌آسمان‌ها و زمین اوست

۱ -۱

(بقره/ ۱۱۷)

الباقر (علیه السلام)- عَنْ سَدِیرٍ الصَّیْرَفِیِّ قَالَ: سَمِعْتُ حُمْرَانَ‌بْنَ أَعْیَنَ یَسْأَلُ أَبَا جَعْفَرٍ (علیه السلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ بَدِیعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام): إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ ابْتَدَعَ الْأَشْیَاءَ کُلَّهَا بِعِلْمِهِ عَلَی غَیْرِ مِثَالٍ کَانَ قَبْلَهُ فَابْتَدَعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ وَ لَمْ یَکُنْ قَبْلَهُنَّ سَمَاوَاتٌ وَ لَا أَرَضُون‌أَ مَا تَسْمَعُ لِقَوْلِهِ تَعَالَی وَ کانَ عَرْشُهُ عَلَی الْماءِ؟

امام باقر (علیه السلام) سدیر صیرفی گفته است: شنیدم حُمران] از امام باقر (علیه السلام) تفسیر قول خدای عزّوجلّ: بَدِیعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ را پرسید. امام باقر (علیه السلام) در پاسخ او فرمود: خدای عزّوجلّ همه چیز را به علم و ابتکار خود پدیدآورد؛ نمونه و نقشه‌ی پیشینی در میان نبود؛ آسمان‌ها و زمین‌ها را آفرینش تازه بخشید؛ پیش از آن‌ها نه آسمانی بود و نه زمینی. آیا نشنیدی فرموده‌ی خدای تعالی را که: عرش او بر آب بود. (هود/۷)