مشکل پت و مت

مشکل پت و مت * مشکلا تی که ایجاد می کردن  نبود. ( چون مشکل ایجاد کردن کار همه آدمهاست.)

مشکل ” پت و مت ” رآه حلهای احمقانشون بود.

باید به این بارو برسید که شما به همون سرعتی که می تونید مشکل ایجاد کنید، به همون سرعت هم می تونید راه حل پیدا کنید.

در کتاب «من لا یحضره الفقیه» آمده که لقمان به فرزندش گفت: ای فرزندم! همانا دنیا دریائی ژرف است که خلق بسیار در آن به هلاکت رسیده اند، پس کشتی خویش را در آن ایمان به خدا، و بادبانش را توکل بر خدا، و توشه ات را در آن خدای ترسی قرار ده، که اگر نجات یافتی به رحمت خدا بود، و اگر به غرقاب هلاکت رسیدی بر اثر گناهانت باشد.

سفینه نجات برای همه بشریت

- در دورانی که بسیاری از اسطوره های خیالی و جعلی برپرده سینما می تواند ، میلیونها ذهن و فکر را مسحور خود گردانده و تفکرات مخرب صهیونی را به افکار عمومی دنیا ، القاء نماید ، حتی تابش شعاعی هرچند باریک از حقیقت خورشید تاریخ افروز بشریت که خونش در صحرای تفتیده کربلا به تمامی دشت های انسانیت جاری گشت ، می تواند تمامی آن جادوهای خیالی را بسوزاند و واقعیت را به چشمان نابینای ره گم کردگان ، بنمایاند. این تاثیر را می توان از نتیجه تلاش معدودی از فیلمسازان متعهد در قالب نمایش برخی فیلم ها و سریال های دینی و تاریخی در دیگر کشورها و سرزمین ها و شیفتگی مردم آن دیارها به بارقه هایی از حقایق الهی که در این آثار نمایانده می شوند ، دریافت.

امام حسین (علیه السلام) فرمود:
خدمت رسول خدا (صل الله علیه و آله وسلم) شرفیاب شدم
در حالیکه ابى بن کعب هم آنجا بود. حضرت رسول اکرم (صل الله علیه و آله وسلم) فرمود:
مرحبا به تو ، اى ابا عبدالله ، اى زینت آسمانها و زمین . ابى گفت : چگونه او زینت آسمانها و زمین است
در صورتى که کسى غیر از تو چنین نیست؟ حضرت فرمود: اى ابى ، قسم به کسى که مرا
به حق به نبوت مبعوث کرد، حسین بن على در آسمان بزرگتر از روى زمین است، و همانا بر طرف
راست عرش الهى نوشته شده است:
ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاة (همانا حسین چراغ هدایت و کشتى نجات است).

صلی الله علیک یا ابا عبدالله الحسین

ماده مخدر حیرت انگیز خلقت اندورفین

آرام‌بخش يا مسكن‌هاي طبيعي بدن

اندورفین‌ها (Endorphin) یا مسکن‌های طبیعی بدن موادی هستند که از غدد مخاطی و هیپوتالاموس ترشح می‌شوند و اثر اصلی آن‌ها تسکین درد است.

اندورفين‌ها (Endorphin) يا مسكن‌هاي طبيعي بدن موادي هستند كه از غدد مخاطي و هيپوتالاموس ترشح مي‌شوند و اثر اصلي آن‌ها تسكين درد است. اندورفين ها كه مرفين طبيعي بدن نيز خوانده مي‌شوند، در حقيقت بسيار شبيه به مرفين عمل مي‌كنند و توليد آن‌ها در زمان فعاليت بدني، هيجان، احساس درد، خوردن غذاهاي تند، احساس عشق و اوج لذت جنسي است. آندروفين‌ها در سلول‌هاي عصبي و دستگاه عصبي مركزي به عنوان ماده واسطه عصبي و يا تحريك‌كننده‌هاي عصبي فعاليت مي‌كنند. عواملي كه موجب افزايش آندروفين‌ها مي‌شوند 1- ورزش با انجام ورزش‌هاي شديد، ميزان غلظت آندروفين افزايش مي‌يابد كه اين عامل موجب ايجاد نشاط و حالت مطلوب در ورزشكاران رشته‌هاي استقامتي و به ويژه در دوندگان ماراتون مي‌گردد. در حين ورزش،  غلظت بتاآندروفين حتي تا 5 برابر افزايش مي‌يابد. 2- ارتباط مطلوب با مردم ارتباط با مردم، توليد اندورفين را افزايش مي‌دهد. داشتن رابطه خوب با شخصي ديگر، باعث بهبود اخلاق  هر دوي شما مي‌شود. 3- نوازش و ماساژ پوست هر گونه نوازش و ماساژ حتي كرم ماليدن به سطح پوست، باعث تحريكات هورموني در بدن مي‌شود،  اين تحريكات مي‌تواند درد را كاهش دهند، استرس و فشارهاي عصبي را خنثي كنند و قدرت يادگيري و مصونيت سيستم ايمني بدن را افزايش دهند. نوازش‌هاي خوشايند، آزاد كننده آندروفين است كه قدرت  سيستم ايمني بدن را افزايش مي‌دهد. 4- فشردن پا چمباتمه زدن و فشردن پا، توليد طبيعي هورمون جواني را به شدت زياد مي‌كند. 5- روزه داري روزه‌داري، از لحاظ معنوي موجبات آرامش روحي را در افراد روزه‌دار فراهم مي‌كند. همچنين، به واسطه افزايش اندورفين‌ها كه در زمان روزه‌داري سطح آن‌ها در خون بالا مي‌رود، شرايط روحي و رواني بهتري براي فرد ايجاد مي‌كند. اين موضوع موجب آرامش و آسايش خاطر و نيز افزايش سطح هوشياري و تمركز  در فرد روزه‌دار مي‌شود. روزه‌داري با استراحت دادن به دستگاه گوارش و فرستادن خون كافي به سراسر بدن به ويژه به دستگاه مغزي ـ عصبي و ايجاد فرصت كافي براي فعاليت مناسب و كافي فكري و همچنين عبادات سازنده به سلامت بدن كمك بسيار مي‌كند. 6- خنده شادي و خنده عملكرد سيستم ايمني بدن را تعالي مي‌بخشد، خصوصا توليد سلول‌هايي كه به طور طبيعي به حفاظت بدن از بيماري و سرطان كمك مي‌كنند. خنده، آزاد شدن آندورفين را در مغز افزايش مي‌دهد. آندروفين، به شما احساس خوب بودن مي‌دهد. يك دقيقه از ته دل خنديدن معادل 45 دقيقه ورزش، انسان را سر حال مي‌آورد. روزانه 15 دقيقه خنديدن، بخش زيادي از منافع حاصل از پياده روي صبحگاهي را در بردارد مردم شاد، سالم‌تر و طولاني‌تر زندگي مي‌كنند. بنابراين مطالب خنده‌دار دلخواهتان را بخوانيد، فيلم‌هاي  كمدي مورد نظرتان را ببينيد و بخنديد. 7- تنفس در هواي پاك نفس كشيدن صحيح براي از بين بردن مواد سمي و زايد، بسيار مهم مي‌باشد. هر انساني در حدود 30 درصد از مواد سمي بدن خود را از طريق روده‌ها دفع مي‌كند، اما بقيه مربوط به دستگاه تنفسي مي‌باشد . همچنين از طريق نفس كشيدن، ذهن و فكر باز مي‌شود، انرژي افزايش پيدا مي‌كند و خلق و خو بهبود  پيدا مي‌كند. 8- بوهاي خوشايند بوييدن، تاثير مستقيمي روي بدن و ذهن انسان دارد. وقتي شخص اعصاب بويايي خود را تحريك مي‌كند،  سيستم ليمبيك مغز خود را فعال مي‌سازد كه با حافظه و روحيه شخص در ارتباط مي‌باشد. رفع افسردگي به وسيله ياسمن، انبساط خاطر با اكاليپتوس، شادماني و هوشياري به وسيله گريپ فروت به دست مي آيد. روغن اين گياهان را روي شقيقه، گردن يا نقاطي ديگر از بدن خود بماليد. روشي ديگر اين است كه اين گياهان را بجوشانيد و بخار آن‌ها را با بيني استنشاق كنيد. 9- گل ها گل‌هاي رنگارنگ تاثير قدرتمندي روي ذهن دارند. آن‌ها مي‌توانند حتي در زمان استرس زياد، سبب بهبود  خلق و خوي بيمار شوند. 10- طب سوزني باعث ترشح اندروفين شده و تنفس بيمار منظم‌تر مي‌گردد و بيمار احساس گرمي و آرامش مي‌كند. اثرات مفيد خنديدن و خوش اخلاقي * بهبود زخم بد اخلاقي و رفتار خشونت آميز، طول مدت بهبود زخم‌ها و كبودشدگي‌ها را افزايش مي‌دهد، اما خوش  رفتاري و مثبت انديشي موجب مي‌شود كه ميزان واسطه شيميايي سايتوكين در بدن افزايش يابد. سايتوكين موجب مي‌شود سلول‌هايي كه براي ترميم زخم يا هر نقطه‌ي آسيب ديده از بدن مورد نياز هستند، سريع‌تر تكثير شوند، در نتيجه زخم زودتر بهبود مي‌يابد. * طولاني شدن عمر خوش خلقي، باعث پايين آمدن ضربان قلب و كاسته شدن فشار خون مي‌گردد. ترشح هورمون  ايمونوگلوبولين، با ميزان خنديدن و خوش خلق بودن، ارتباط مستقيم دارد. ايمونوگلوبولين، به مبارزه دستگاه ايمني بدن با باكتري‌ها و ميكروب‌ها كمك كرده و شخص را براي مقابله با بيماري‌ها آماده مي‌كند. * خنك كردن مغز خنده با ايجاد تغييراتي در راه‌هاي تنفسي، باعث مي‌شود هواي بيشتري در بيني جريان يافته و به سرد شدن مغز كمك كند و هر چه مغز خنك‌تر باشد، شادتر خواهيم بود. * پيشگري از بيماري‌هاي قلبي خنده، نوعي ماساژ قوي براي قلب است. كساني كه دچار حمله قلبي شده‌اند، روزانه با حداقل 30 دقيقه  خنديدن مي‌توانند احتمال حمله قلبي دوم را تا حد قابل توجهي كاهش دهند. * تمركز و يادگيري پس از خنده احساس آرامش به وجود مي‌آيد و با خود تمركز را به همراه مي‌آورد. خنديدن، باعث ايجاد  آرامش فكري مي‌شود و فرايند يادگيري را آسان مي‌كند.

توفان فكري روش نوين نظام پيشنهادها

توفان فكري فرآيندي است كه در بسياري از سازمان‌ها در جهت پيشنهادگيري از كاركنان استفاده مي‌گردد. دليل موفقيت اين روش آن است كه افراد به جاي آنكه توانايي‌هاي تحليلي و قضاوتي خويش را بكار ببندند، استعدادهاي خلاقه خود را به خدمت مي‌گيرند و از اين طريق تعداد زيادي ايده و پيشنهاد از گروهي از افراد در زمان كوتاه حاصل مي‌شود. در فرآيند توفان فكري توليد ايده‌هاي خوب مورد نظر نيست بلكه هدف توليد تعداد زيادي ايده است كه در بين آنها ممكن است ايده‌هاي غيرمنطقي نيز وجود داشته باشد. در فرآيند توفان فكري تمام ايده‌ها مورد قبول هستند و در اين مرحله ايده‌يابي به هيچ وجه مورد قضاوت قرار نمي‌گيرند. اين روش داراي مزايا و ويژگي‌هاي زيادي است كه بسياري از تكنيك‌هاي ديگر منشعب از اين روش است.

بعد مهم در فرآيند توفان فكري، تجمع گروهي از افراد است كه معمولاً حدود 12 الي 16 نفر مي‌باشند. با اين تعداد هر نفر امكان ارايه نظرات خود را دارد. همچنين بهتر است تعداد افراد بيش از بيست نفر نباشند چون همه نمي‌توانند به راحتي و در لحظه مناسب ايده خود را بيان كنند و ممكن است رفته رفته اشتياق خود را چون افراد منتظر يكديگر مي‌شوند تا ديگري نظر خود را بگويد و جلسه از گرمي و حرارت مي‌افتد.

اصل اول توفان فكري مبتني بر تنو نظرات است. تنوع نظرات آن بخش از مغز را كه به خلاقيت مربوط است فعال‌تر مي‌كند تا بر تفكر قضاوتي خود فائق آيد.

اصل دوم توفان فكري عبارت است از كميت، يعني هرچه تعداد پيشنهاده بيش‌تر شود احتمال رسيدن به يك راه‌حل بهتر افزايش مي‌يابد.

مراحل توفان فكري شش مرحله است كه عبارتند از:

1-  بيان مشكل: قبل از شروع جلسه توفان فكري تمام شركت‌كنندگان بايستي از جزئيات مشكل آگاه باشند و اين كار توسط تابلو اعلانات و روش‌هاي اطلاع‌رساني انجام خواهد شد.

2-    بررسي مشكل: در اين مرحله كليه شركت‌كنندگان بايد وجوه مختلف مسأله را درك نمايند و به خوبي براي شروع جلسه آماده باشند.

3-  انتخاب نقطه شروع: در اين مرحله تعابيري درباره مشكل به عنوان نقطه آغاز انتخاب مي‌شود. علت آن است كه تعبيري كه بيش از همه مقصود طراح مشكل را تأمين مي‌كند برگزيده مي‌گردد.

4-  جلسه تمرين: براي آمادگي شركت‌كنندگان در جلسه توفان فكري و ايجاد تحرك در آنها، طوري كه افكار آنها كاملاً متوجه جلسه شود لازم است حدود پنج دقيقه جلسه تمرين به اجرا درآيد.

5-  شروع جلسه: در اين حالت به دو طريق ايده‌هاي افراد را جمع‌آوري مي‌كنند، يكي به طريق كتبي، كه افراد نظرات خود را مي‌بايست بر روي برگه بنويسند و وقتي هر برگه پر شد آن را بر روي ديوار نصب مي‌كنند تا همه آن را مشاهده نمايند. روش دوم ابراز ايده از طريق بيان شفاهي مي‌باشد كه افراد به ترتيب نظرات و پيشنهادهاي خود را ارايه مي‌نمايند.

6-  پايان جلسه: وقتي كه مسئول جلسه متوجه شود ديگر ايده جديد به پايان رسيده و افراد در حال خستگي مي‌باشند، مي‌تواند جلسه را به پايان برساند. فرآيند توفان فكري در مدت زمان كوتاهي انجام مي‌گيرد كه با توجه به سرعت جريان ايده‌ها توليد تعداد زيادي ايده در زمان كوتاه ميسر مي‌باشد و اين از مشخصات جلسه توفان فكري مي‌باشد. تجربه نشان داده است در زمان حدود بيست دقيقه بيش از هشتاد ايده ارايه مي‌گردد.

قوانين توفان فكري

1-    هيچ انتقادي نبايد از هيچ ايده‌اي صورت پذيرد. در پايان جلسه ارزيابي از پيشنهادها صورت خواهد پذيرفت.

2-  در يك جلسه توفان فكري تمام اعضا بايد جسارت و شهامت اظهار نظر پيدا كرده باشند و بدون ترس از ارزيابي و خيلي ناراحت بتوانند پيشنهاد خود را بيان نمايند.

3-  بر دستيابي به حداكثر تعداد نظرات تاكيد مي‌شود زيرا هرچه تعداد پيشنهادها بيش‌تر باشد احتمال وجود نظرات مفيد و ارزشمند بين آنها بيش‌تر مي‌شود.

4-  همه چيز ياد داشت مي‌شود، حتي موارد تكراري و همه نظرات تكوين مي‌يابند و هيچ چيز رد نمي‌شود. اعضا مي‌توانند علاوه بر ارايه پيشنهاد نسبت به بهبود پيشنهاد خود اقدام نمايند.

ارزيابي ايده‌ها

آخرين مرحله توفان فكري ارزيابي ايده‌ها مي‌باشد. براي اين كار دو روش وجود دارد. در روش اول همه شركت‌كنندگان درجلسه توفان فكري كار ارزيابي را انجام مي‌دهند. بدين طريق كه ايده‌ها بر روي برگه‌هاي بزرگ تايپ يا پاكنويس مي‌شوند. تعدادي از ايده‌هاي غيرعادي يا بيهوده حذف مي‌گردد سپس يك كپي از اين ليست به هريك از شركت‌كنندگان داده مي‌شود و از آنها خواسته مي‌شود بدون مشورت با ديگران ده درصد از ايده‌ها را انتخاب نمايند و در نهايت مسئول جلسه مي‌تواند ايده‌ها را بعنوان بهترين ايده‌ها جمع‌آوري كند.

در روش دوم يك گروه سه يا چهار نفره از كساني كه در جلسه توفان فكري حضور داشته‌اند به همراه مسئول جلسه ايده‌ها را ارزشيابي مي‌كنند.

مزايا و معايب توفان فكري

1-    در اين روش خلاقيت گروهي  

2-    در مدت زمان كوتاهي تعداد زيادي پيشنهاد ارايه مي‌شود.

3-    ايجاد شرايط جهت اظهار نظر آزاد و بي‌واسطه دشوار مي‌شود.

4-    افراد معمولاً تحت فشار اكثريت قرار گيرند و ممكن است با نظر اكثريت موافقت كنند. حتي اگر احساس نمايند نظر اكثريت اشتباه است.

5-    اكثر اوقات تمايل گروه بر حصول يك توافق است تا دستيابي به پيشنهاد متنوعي كه به خوبي مورد بررسي قرار گرفته باشد.

6-    اغلب افراد مواردي بديهي يا ايده‌آل را پيشنهاد مي‌كنند و اين از تلاش آنها براي بحث بيش‌تر و در نتيجه ارايه پيشنهاد خلاق مي‌كاهد.

7-    ماهيت تنوع گراي توفان فكري خود به خود سبب افزايش پيشنهاد مي‌شود ولي اصلاح و پالايش ساختاري پيشنهاد را در بر ندارد.

8-    يك رئيس جلسه موفق مي‌تواند بقيه افراد جلسه را تحت الشعاع قرار دهد.

9-    اجراي موفقيت‌آميز اين روش مستلزم شناخت قبلي افراد از مسئله است.

10-براي بعضي افراد پيروي از قواعد اين روش يا ارايه پيشنهاد متنوع مشكل است.

همه ی انسان ها خواهان موفقیت اند.

بعضی افراد هر صبح که بیدار می شوند، در تلاش برای رسیدن به آن هستند، و در این راه حتی حاضرند به ضرر و زیان سایر افراد نیز کار کنند.

برای سایرین، کسب موفقیت به نظر غیر ممکن می رسد. آنها تصور می کنند که فقط افراد کمی قادرند به آن دست یابند و بقیه باید به همان چیزی که دارند شاد و راضی باشند.

این حرف ها خیلی هم دور از واقعیت نیست. اگر شما با قصد و هدف ناپاک و اشتباه به دنبال موفقیت باشید، هیچگاه به آن نخواهید رسید. مثل این است که بدون در دست داشتن نقشه، به شهری غریب سفر کنید.

زیگ زیگلار می گوید: "موفقیت مراحل متداوم دارد، یک اتفاق ناگهانی نیست." "یک مسافرت است نه یک مقصد."

جیم روهن موفقیت را اینگونه توصیف می کند: "...موفقیت باید به طرف شما بیاید، نه اینکه شما به دنبال آن باشید."

آیا نقشه ی کار دستتان آمد؟

نباید برای به دست آوردن آن عجله کنید، و این را هم بدانید که با شانس نیز به دست نمی آید. موفقیت را از کسی به ارث نمی برید، و نمی توانید آن را به زور از کسی بگیرید.

برای دستیابی به موفقیت باید زمانی طولانی به شدت و سختی تلاش کنید. دستیابی به آن قیمتی دارد و گاهی اوقات قیمتش بسیار بالاست. و معمولاً اکثر افراد آمادگی یا توانایی پرداخت این قیمت را ندارند.

اگر می بینید که خیلی وقت است موفقیت از شما دوری می کند، بدانید که ممکن است هدفتان نادرست بوده باشد.

باید قبول کنید که:

(1) برای دستیابی به موفقیت باید مراحلی متداوم را از سر بگذرانید، که صبر و زمان می طلبد. هیچ راه میانبری برای رسیدن به آن وجود ندارد.

موفقیتی که بادوام باشد و به جای غم و غصه، برایتان شادی به ارمغان بیاورد، نیازمند گذراندن مراحل آموزشی است. زمانی که طی آن عادات قدیم خود را کنار گذاشته و عاداتی جدید پیدا کنید. در این زمان باید یاد بگیرید که چه چیز به کار می آید و چه چیز بی فایده است.

باید بدهی های خود را بپردازید، کامل و سر موقع!

پس عجله نکنید.

(2) برای جلب موفقیت به سمت خودتان، لازم است که مهارت ها و خصوصیات ویژه ای کسب کنید.

برای شما موفقیت چه مفهومی دارد؟ سعی کنید موفقیت را برای خود معنا کنید. و ببینید برای رسیدن به این اهداف، چه مهارت ها و خصوصیاتی نیاز دارید؟ اهداف خود را به دقت بررسی کنید.

به دنبال کسب مهارتهایی باشید که برای رسیدن به آن هدف مورد نیاز است. یاد بگیرید که برای رسیدن به جایی که می خواهید برسید، همیشه کاری را انجام دهید، که باید انجام شود.

ببینید افرادی که به آن هدف دلخواه شما نائل شده اند. چه خصوصیاتی دارند، چه کارهایی انجام می دهند و چه کارهایی انجام نمی دهند؟ اگر شما نیز همان کارها را انجام دهید و از آنچه آنها اجتناب میکنند، دوری کنید، مطمئناً به جایی که آنها رسیده اند، خواهید رسید.

2 یا 3 نفر پیرامون خودتان پیدا کنید که به هدف دلخواه شما رسیده باشند. خصوصیات، ویژگی ها و مهارتهای آنان را جایی یادداشت کنید. سعی کنید از این ویژگی ها تقلید کنید. از همین امروز شروع کنید!

زمانیکه فهمیدید چه باید بکنید، شایستگی لازم را به دست آورده اید. و این زمانی است که موفقیت به سمتتان خواهد آمد. شما الزامات کار را فراهم آورده اید و حالا موفقیت است که به دنبالتان افتاده است. پنجره ی فرصت های مختلف به سوی شما گشوده شده و شما آماده برای به چنگ آوردن آنها هستید.

(3) باید برای سفر کردن در جاده ی موفقیت آماده باشید، البته اکثر مواقع این سفر باید به تنهایی انجام شود و هیچ همسفری ندارید. گفته شده: "در بعضی مواقع، دنبال کردن اهدافتان در درجه ی دوم اهمیت قرار می گیرد، و تغییراتی که در این روند در شما ایجاد شده، مهمترین مسئله می گردد....مهم مقصدی نیست که پیش به سوی آن دارید، خود رفتن مهم تر است..!"

پدرها و مادرها، آیا زمانی را که می خواستید به فرزندانتان خزیدن را آموزش دهید به خاطر دارید؟ اسباب بازی مورد علاقه شان را جلویشان می گذاشتید و آنها را ترغیب می کردید که برای به دست آوردن آن خود را جلو بکشانند. ولی همان اسباب بازی بود که برای اولین دفعه، به آنها انگیزه داد.

اما شما می خواستید ماهیچه های آنها را قوی تر کرده و مهارت جدیدی به آنها آموزش دهید. وقتی آنها توانستند به اسباب بازی برسند، خزیدن را به خوبی یاد گرفته بودند. پس از آن، آنها دیگر می توانستند به هر مقصد با هر مسافتی که بود بروند، حتی بدون نیاز به هیچ اسباب بازی یا حتی بدون نیاز به شما!

مقصد دیگر اهمیت کمتری پیدا کرده بود، آنها فهمیده بودند که این مراحل را چگونه بگذرانند.

این مثال بسیار شبیه به سفر شما به سمت موفقیت است. همین است که شما را وادار می سازد مهارتها و خصوصیات لازم برای دستیابی به موفقیت را یاد بگیرید.

و حال که مهارتهای لازم را به دست آورده و مراحل را گذرانیده اید، پی در پی موفقیت کسب می کنید. اما اگر برای رسیدن به این نقطه عجله می کردید و مراحل لازم را نمی گذراندید، مطمئناً شکست می خوردید. و برای همیشه در همان پله ی اول می ماندید.

همه می توانند موفقیت را برای خود معنا کرده و به دنبال آن بروند. اگر بتوانید به اندازه لازم تلاش کرده و صبر پیشه کنید، مطمئناً موفق خواهید شد. و به فردی تبدیل خواهید شد که به جای افتادن به دنبال موفقیت، موفقیت خود به خود به او جلب خواهد شد.

کاملاً بدیهی است. وقتی شما برای موفقیت آمادگی های لازم را داشته باشید، بدون هیچگونه تلاشی آن را به سمت خود جذب خواهید کرد. اما اگر آمادگی نداشته باشید، از شما فراری خواهد شد، و با هر سرعتی هم که به دنبال آن بدوید، به آن نخواهید رسید.

حالا که با راه جذب کردن موفقیت آشنا شده اید، چرا این سفر را آغاز نمی کنید؟ همه می توانند موفق شوند، اما متاسفانه افراد کمی به آن می رسند. این شما هستید که باید انتخاب کنید. شما می توانید به هر چه در زندگی آرزو دارید دست پیدا کنید. اما باید آمادگی پرداخت قیمت آن را داشته باشید.

پس سعی نکنید با امتحان کردن راه های میانبر، زمانتان را هدر دهید. باید به دنبال راه اصلی باشید.

از همین امروز شروع کنید. موفقیت از آنِ شماست!

از موفقیت‏‏هایمان بیشتر از شکست‏ها می‏آموزیم

تن آرامی یا ریلکسیشن (Relaxation) و تاثیر آن در مطالعه موفق

تن آرامی یا ریلکسیشن (Relaxation)، تکنیکی است برای آرام سازی عضلات بدن. از آنجا که بین ذهن و تن ارتباط تنگاتنگی وجود دارد، هرچه که شما در جسم خود آرامش بیشتری برقرار می کنید، در ذهنتان نیز آرامش بیشتری برقرار می شود. اغلب کسانی که از عدم تمرکز فکر، شکوه و شکایت می کنند در حقیقت از افکار مزاحم ذهنی خود می نالند و همیشه می پرسند با این افکار مزاحم که ذهن ما را اشغال کرده، چه کار کنیم؟
واقعیت این است که شما به طور ارادی و آگاهانه نمی توانید این افکار مزاحم را از ذهن خود خارج کنید و از شر آن راحت شوید. اما می توانید آزادسازی و آرام سازی ذهن خود را از راهی غیر مستقیم انجام دهید. از آنجا که هر فکری (به ویژه افکار منفی مزاحم) عضلات را منقبض می کند، ما می آییم عضلات را آرام می کنیم و تنش و انقباضشان را از بین می بریم. در نتیجه این کار، افکار منفی خود به خود از ذهن ما خارج می شوند. اساس تن آرامی همین است: آرام سازی عضلات با قصد ایجاد آرامش و خلأ ذهنی. چرا که هرچه میدان فکری خالی تر باشد، تمرکز و توجه بر یک موضوع خاص، آسانتر می شود.

تن آرامی، غالباً به سه شکل انجام می شود:

۱. آرام سازی بدون ایجاد تنش

۲. آرام سازی پس از ایجاد تنش

۳. ریلکس پیشرونده یا تجسمی

در روش آرام سازی بدون ایجاد تنش، شما به تک تک عضلات خود فرمان “آرام باش” می دهید.

البته فرمان شما به ترتیب به این عضلات القا می شود:

۱. پای راست

۲. پای چپ

۳. دست راست

۴. دست چپ

۵. شکم وکمر

۶. سینه و کتفها

۷. صورت

۸. پوست سر

ما هیچ وقت یکباره بدن را شل نمی کنیم؛ این کار، کم تأثیر و تا حدی نادرست است. ذهن ما فرمانهای کلی را نمی پذیرد. وقتی می گوییم: “بدن من، به تمامی شل و راحت شو”، مغز در صدد اجرای این فرمان بر می آید. اما چون این فرمان خیلی کلی است، مغز در انجام آن کاملاً موفق و مؤثر نیست و بنابراین از آن سر باز می زند. مغز ما فرمانهای جزیی و مشخص را بهتر می پذیرد. هرچه فرمان جزیی و مشخص تر باشد، پذیرش و اجرای مغز بهتر خواهد بود. دقیقاً به همین دلیل است که ما عضلات را به هشت گروه تقسیم کردیم و به طور جداگانه به هر گروه فرمان راحت باش دادیم. حتی برخی از یوگیها، ریلکسی را پیشنهاد می کنند که فرمانها در آن به مراتب جزیی تر است: ابتدا انگشت کوچک پا، بعد پاشنه، قوزکها و . . . را شل می کنیم تا به بالای صورت برسیم. با وجود این که این ریلکس تأثیری عالی و نتیجه ای فراوان دارد، ما آن را به شما توصیه نمی کنیم چرا که طولانی بودنش ممکن است برای شما که تازه می خواهید به طور جدی این تمرینات را دنبال کنید، خسته کننده به نظر برسد.

برای این که هم از فرمانهای کلی اجتناب کرده باشیم و هم از آن تمرینهای بسیار جزیی و خسته کننده، ما پس از قرار گرفتن در وضعیت مطلوب – که جلوتر آن را توضیح می دهیم – عضلات را در هشت مرحله شل می کنیم. به این ترتیب:

۱. پای راست خود را از انگشتان تا کمر در ذهن خود مجسم کنید. آن را احساس کنید و فرمان شل شدن بدهید: “پای راست من، راحت و آرام شو.” هر جا که انقباض و تنشی احساس می کنید به طور ارادی آن را شل کنید و به خود تلقین کنید: “پای راست من لحظه به لحظه شل تر و آرامتر می شود.” اکنون انبساط و شل بودن و آرام بودن را در پای راست خود حس کنید.

۲. پای چپ خود را به همان صورت مجسم و احساس کنید. فرمان دهید: ” پای چپ من راحت و آرام شو.” به طورارادی پای چپ خود را شل تر و شل تر کنید و به خود تلقین کنید که لحظه به لحظه چنین می شود. پای چپ ِ آرام شده و شل شده ی خود را احساس کنید.

۳. اکنون هر دو پایتان در نهایت راحتی و آسودگی است. ذهن خود را متوجه دست راست خود کنید. از انگشتان تا شانه را در ذهن خود ببینید و فرمان دهید: “دست راست من منبسط و آرام شو.” دست راست خود را شل کنید و به خود بگویید که لحظه به لحظه شل و شل تر می شود.

۴. حالا دست چپ خود را به همان صورت مجسم کنید و فرمان دهید: “دست چپ من راحت و آرام شو.” ببینید که دست چپ شما هر لحظه آرام تر و شل تر می شود.

۵. حالا عضلات شکم، پهلوها، پشت و کمر خود را دور تا دور مجسم کنید و فرمان دهید: “عضلات شکم و پشت من، سنگین و آرام شوید.” به خود تلقین کنید که عضلات شکم و پشت شما هر لحظه شل و آرام می شوند و به طور ارادی عضلات شکم و پشت شما هر لحظه شل و آرام می شوند و به طور ارادی عضلات پشت و شکم خود را شل کنید.

۶. حالا نوبت به عضلات سینه و پشت کتفها می رسد. مجسم کنید و فرمان ذهنی بدهید و شل کنید.

۷. اکنون که بدن شما از گردن به پایین، کاملاً شل و راحت است به عضلات صورت خود فکر کنید. عضلات صورت، بسیار مهم هستند. به خود فرمان دهید: “عضلات صورت من شل، راحت و افتاده شوید.” پیشانی را بیندازید. ابروها افتاده باشد. به ویژه دور چشمها را راحت کنید. گونه ها را افتاده و شل کنید و فک پایین را کاملاً شل کنید. به خود تلقین کنید که عضلات شما هر لحظه شل تر و آرامتر می شوند.

۸. در مرحله آخر، آرامش را در پوست سر و ذهن خود گسترش دهید. احساس گستردگی، خلأ و انبساط را در ذهن خود به وجود آورید. در این وضعیت، چند دقیقه بمانید. به هیچ چیز به جز آرامش جسمتان فکر نکنید. این بی فکری و خلأ، توانایی تمرکز حواس شما را پس از این به شکل چشمگیری افزایش می دهد.

مراحل ریلکس

همان طور که دیدید، در هر قسمت، چهار مرحله را پشت سر گذاشتیم که به ترتیب عبارت بود از:

۱. تجسم و احساس

۲. فرمان ذهنی

۳. اراده و تلقین

۴. احساس شل بودن

توجه داشته باشید که در مرحله اول، عضله را همان طور که هست مجسم می کنید و در مرحله آخر، عضله شل و آرام شده را احساس می کنید.

نکات مهم

۱. ریلکس را باید به آرامی و با صبر و حوصله انجام دهید. اگر برای انجام کاری شتاب دارید و یا حوصله کافی برای انجام ریلکس ندارید. مطلقاً تمرین را انجام ندهید. این تمرین باید با آرامش فراوان و آسودگی خاطر و صبر و حوصله انجام شود. فرمانها را تند تند صادر نکنید و سریع از این عضله به آن عضله نروید.

۲. قبل از انجام ریلکس، چند نفس عمیق داشته باشید. چشمها را به آرامی ببندید و پس از سی ثانیه تن آرامی را شروع کنید.

۳. مدت زمان ریلکس و آرام کردن عضلاتتان، حتی الامکان حدود ده دقیقه طول بکشد اگرچه می توانید پس از ریلکس ۲۰ دقیقه و یا بیشتر در چنین وضعیت آرام و راحتی باقی بمانید.

۴. محیطی را که در آن ریلکس می کنید، حتی الامکان محیط خلوت و ساکتی (ترجیخا با نور کم آبی) باشد. از ریلکس کردن در محیطهای شلوغ و پر سر و صدا اجتناب کنید. محیط شما باید خالی از کلیه عوامل اضطراب آور باشد. مثلاً غذا روی اجاق نباشد، تلفن را قطع کنید و از این که کسی در این مدت مزاحمتان نمی شود مطمئن گردید.

۵. اگر در بین انجام تمرین به هر علتی مجبور شدید یکباره بلند شوید، مثلاً کسی شما را صدا کرد یا درب منزل شما را زد، مطلقاً به طور ناگهانی بلند نشوید. ابتدا چشمها را باز کنید، دستها و پاها را کمی حرکت دهید و سپس به آرامی بلند شوید. پس از تمام شدن ریلکس هم به همین شکل آرام آرام برخیزید.

۶. تمرینات ریلکس را سه بار در روز؛ صبح به محض بیدار شدن، ظهر قبل از ناهار (و حتماً قبل از ناهار) و شب به هنگام خواب انجام دهید. به کسانی که شخصیتهای عصبی و پر تنش دارند و یا بیشتر دچار اغتشاش فکری هستند توصیه می کنیم که در طول روز هم این تمرین را انجام دهند.

۷. اگر برخی از اوقات در نیمه راه و وسط کار خوابتان گرفت اصلاً مقاومت نکنید و اجازه دهید که به خواب بروید. مطمئن باشید که این خواب یک ریلکس عمیق است، اگرچه مدت زمان آن کم است ولی یک استراحت فراوان را برای شما به ارمغان می آورد.

۸. از آنجا که به هنگام ریلکس، خون بیشتری متوجه عضلات بیرونی و سطح پوستتان می شود، ممکن است احساس گرما کنید و یا احساس کنید که خون روی سطح پوستتان جاری می شود که این احساس بسیار خوشایند است.

۹. در تلقیناتی که به خود می کنید، احساس “سنگین شدن” را بارها و بارها به خود تأکید کنید. به عنوان مثال : “پای راست من لحظه به لحظه سنگین و سنگین تر می شود.” سعی کنید که یک نوع کرختی و سنگینی و بی حسی را احساس کنید.

۱۰. به دلیل جریان یافتن خون در عضلات و سطح پوست، فشار خون در ریلکس کاهش می یابد و این تمرین برای کسانی که بیماری فشار خون دارند بسیار مفید است. البته توجه داشته باشید که این تمرین برای کسانی که فشار خون پایین دارند مطلقاً و به هیچ عنوان مضر نیست. تحقیقات نشان داده است که ریلکسیشن فقط فشار خون بالا و مرضی را کاهش می دهد و در فشارخون طبیعی و پایین کوچکترین تغییری ایجاد نمی کند. بنابراین در هر وضعیت جسمی و روحی که باشید بدون استثنا تمرین ریلکس برای آرامش و تمرکز حواس شما بسیار مفید است. حتی خیلی از بیماریها با این تمرین درمان می شوند (به ویژه بیماریهای روان تنی).

۱۱. تمرین ریلکس را با زور و فشار انجام ندهید؛ بلکه تمرین باید با آسودگی و تا حدی هم “خود به خودی” انجام شود و گسترش یابد.

وضعیت قرار گرفتن

“صحیح قرار گرفتن” اصل اساسی تن آرامی است. سر در امتداد تنه باشد و ستون فقرات صاف قرار گیرد. این وضعیت برای سر و ستون مهره ها بسیار مهم است. ریلکس را در دو وضعیت می توانید انجام دهید:

۱. نشسته

۲. خوابیده

در وضعیت نشسته حتی الامکان روی یک صندلی بنشینید، دستها را روی رانهای خود قرار دهید یا آویزان کنید. به پشتی صندلی یا دیوار تکیه دهید. پاها را کمی از هم باز کنید و در یک وضعیت ساده روی صندلی بنشینید و تمرین را شروع کنید.

در وضعیت خوابیده به صورت طاقباز و به پشت بخوابید. کف دست به سمت بالا باشد و پشت دست به روی زمین قرار بگیرد. پاها را کمی از هم باز کنید. دستها با پاها در تماس نباشند. برای آن که سرتان خیلی به عقب خم نشود و در امتداد تنه باقی بماند، می توانید از یک بالش کوچک استفاده کنید. دقت کنید که بالش شما خیلی بلند نباشد و سر به جلو خم نشود. می توانید در هر کدام از این وضعیتها که می خواهید اعم از نشسته یا خوابیده ریلکس را انجام دهید. وقتی نمی خواهید بعد از ریلکس خوابتان ببرد تمرین را نشسته انجام دهید. مثلاً صبحها بعد از بیدار شدن بهتر است در وضعیت نشسته ریلکس کنید چون نمی خواهید خوابتان ببرد و شبها بهتر است در وضعیت خوابیده تمرین کنید و با ریلکس به خواب روید.

اشکال دیگر تن آرامی

در روش دوم یعنی آرام سازی پس از ایجاد تنش، شما ابتدا هر عضله ای را که قصد دارید آرام سازید، سخت منقبض و پر تنش می کنید و سپس آرام آرام رهایش می کنید به همان شیوه ای که در صفحات قبل گفتیم. منتها تا حدی، موضوع به خودتان باز می گردد مثلاً شانه ها را به طرف بالا بکشید و منقبض کنید و رها سازید. یا دست خود را مشت کنید، جلوی پیشانی خود قرار دهید. پیشانی را به دست مشت کرده خود بچسبانید. به طرف جلو فشار دهید و سپس آن را رها کنید. تأثیرات این نوع تن آرامی هم بسیار خوب است با این حال امروزه کمتر استفاده می شود.

در شکل سوم یعنی ریلکس پیشرونده یا تجسمی، شما به هیچ عنوان فرمان “شل شدن” نمی دهید و تلاشی هم برای شل شدن نمی کنید بلکه فقط آرام آرام بدنتان را از پایین به بالا احساس می کنید، انگشتان پای راست، روی پا، پاشنه و قوزک، ساق پا، زانو و . . . همین طور به طرف بالا می آیید. دوباره تأکید می کنیم که مطلقاً تلاشی برای شل شدن نمی کنید. فقط عضله را مجسم و احساس می کنید و پیش می روید.

مورد استفاده ترین نوع تن آرامی، ریلکس بدون تنش یعنی مورد اول می باشد که ما آن را به تفصیل توضیح دادیم.

هفت اشتباهی که شما باهوش ها انجام می دهید

هفت اشتباهی که شما باهوش ها انجام می دهید

هفت اشتباهی که شما باهوش ها انجام می دهید

حتماً آدم‌ های بسیار باهوش و توانمندی را می‌شناسید که هیچ کار مفیدی انجام نمی‌دهند. آنها ساعت ‌های طولانی کار می‌کنند، به خودشان استرس وارد می‌کنند اما هیچ پیشرفت خوبی نمی‌کنند.

همه ما در طول زندگی عادت ‌های غیر مفیدی پیدا می‌کنیم که ما را از رسیدن به هدف اصلی زندگیمان دور می‌کند. و معمولاً در این دنیا که با سرعت شگرفی پیش می‌رود، حتی متوجه نمی‌شویم که همان اشتباهات را دوباره و دوباره مرتکب می‌شویم. برای اینکه زندگی متوازن و مفید داشته باشید باید طولانی مدت در کاری که راضیتان می‌کند تلاش نموده و از اشتباهاتی که در زیر عنوان می‌گردد دوری کنید.

این 7 اشتباه انسان‌های باهوش است و نشانتان می‌دهیم که چطور از این اشتباهات در امان بمانید:

1.     آنها مشغول بودن را با مفید بودن اشتباه می‌گیرند.

سرعتتان را کندتر کنید و این را به یاد بیاورید: بیشتر چیزها هیچ اهمت خاصی ندارند. مشغول بودن معمولاً یک شکل تنبلی ذهنی است—تنبل فکر کردن و با تنبلی عمل کردن. بخاطر همین است که می‌گویند عاقلانه ‌تر کار کنید نه سخت‌تر.

                       فقط کافی است که یک نگاه به اطرافتان بیندازید. آنها که از همه مشغول‌ ترند بازده کمتری دارند.

افراد پرمشغله همیشه وقت کم می‌آورند. همیشه در تلاش برای رسیدن به سر کار، کنفرانس، میتینگ، جلسات کاری و از این قبیل هستند. معمولاً کم پیش می‌آید که وقت کافی برای خانواده و دور هم بودن داشته باشند، حتی برای خوابیدن هم وقت ندارند.

                     برنامه پرمشغله‌ شان باعث می‌شود احساس مهم بودن کنند اما این فقط یک توهم است.

راه‌حل : سرعتتان را کم‌تر کنید. نفس بکشید. تعهداتتان را مرور کنید. کارهای مهم را اول برنامه بیاورید. هر زمان فقط یک کار را انجام دهید. از همین حالا شروع کنید. هر دو ساعت یکبار یک وقفه کوتاه برای استراحت داشته باشید. بعد تکرار کنید.

2. یاد می‌گیرند یک کار را چطور انجام دهند اما هیچوقت انجامش نمی‌دهند.

متاسفانه تعداد کمی از آدم‌ها طوری زندگی می‌کنند که به آن موفقیتی که همیشه در رویاهایشان بوده دست پیدا کنند. و این یک دلیل ساده دارد :

هیچوقت وارد عمل نمی‌شوند!

علم‌آموزی به این معنا نیست که رشد می‌کنید. رشد زمانی اتفاق می‌افتد که چیزهایی که می‌دانید زندگیتان را تغییر دهند. بیشتر آدم‌ها در سردرگمی کاملند. درواقع آنها زندگی نمی‌کنند. فقط روزها را می‌گذرانند و هیچوقت کاری که لازم است را انجام نمی‌دهند—یعنی دنبال کردن آرزوهایشان.

مهم نیست که نابغه باشید یا دکترای فیزیک کوانتوم داشته باشید، اگر عمل نکنید نمی‌توانید کوچکترین تغییری در زندگیتان ایجاد کنید. بین دانستن خالی و دانستن و عمل کردن تفاوت زیادی وجود دارد. دانش و هوش بدون عمل هر دو بی‌ ارزش هستند. به همین سادگی!

راه‌حل : موفقیت در تصمیم به زندگی کردن—جذب خودتان در فرایند دنبال کردن اهدافتان— نهفته است. پس تصمیم بگیرید و وارد عمل شوید.

3. برای بررسی پیشرفتشان معیار سنجش درستی ندارند.

نمی‌توانید چیزی که به درستی آنرا نسنجیده ‌اید را کنترل کنید و چیزی که می‌سنجید آینده شما را تعیین می‌کند. اگر چیزهای درستی را بررسی نکنید نسبت به فرصت‌هایی که برایتان پدیدار می‌شود کور می‌شوید.

تصور کنید که در کار تجاری کوچکی که انجام می‌دهید، مقرر کنید که میزان مدادها و گیره های کاغذ که مصرف کردید را حساب کنید. آیا این منطقی است؟ خیر! چون مدادها و گیره‌ های کاغذ معیار خوبی از چیزهای مهم برای یک تجارت نیستند. مدادها و گیره‌های کاغذ هیچ تاثیری در درآمد، رضایت مشتری، رشد بازار و از این قبیل نیستند.

اجازه بدهید بعنوان یک مثال عینی از فروشگاه اینترنتی اسم ببریم. بیشتر صاحبین این سایتها که از آن راه زندگی خود را می‌گذرانند، تعداد مشترکین RSS خود را اولین معیار موفقیت سایتشان قلمداد کرده و به دقت آن را بررسی می‌کنند اما نمی‌دانند که تعداد مشترکین RSS یک معیار حیاتی نیست زیرا بیشتر این مشترکین درصد فعالیت بسیار پایینی در سایت میزبان و تولید کننده درآمد آن دارند.

اینکه چه چیز را بسنجید آینده شما را پیشبینی می‌کند. باید چیزهایی را بسنجید که مستقیماً به هدف اولیه شما مرتبط باشد.

راه‌حل : رویکرد مناسب این است که بفهمید هدف اصلیتان چیست و بعد چیزهایی که مستقیماً در رسیدن به آن هدف دخیل هستند را بسنجید. درمورد مثال سایت تجاری، هدف باید "اخذ درآمد از طریق سایت" باشد. و چیزهای کمی که ارزش بررسی را دارند تعداد کلیک‌هایی است که روی تبلیغات، نرخ‌های تبدیل مرتبط، نرخ‌های تبدیل محصولات داخل و فیدبک مشتری/خواننده و از این قبیل می‌باشد.

توصیه ما این است که برای تعیین هدف اصلیتان وقت بگذارید، بعد مهمترین موارد برای بررسی کردن را تعیین کرده و بعد بلافاصله شروع به بررسی کنید. به طور هفتگی اعداد را یادداشت کرده و از آن اطلاعات برای ایجاد یک نمودار روند رشد هفتگی یا ماهانه استفاده کنید تا پیشرفتتان را ارزیابی کنید. بعد عملکردهایتان را بنا به پیشرفت بیشتر توسعه دهید.

4. درگیر ایده آل‌سازی همه چیز می‌شوند.

خیلی از ما ایده آل‌گرا هستیم. معیارهای بالایی برای خودمان در نظر می‌گیریم و بیشترین تلاشمان را می‌کنیم. زمان و توجه زیادی را صرف کار/علاقه‌ مان می‌کنیم تا استانداردهای شخصیمان را بالا نگه داریم. عشق ما به بهترین‌ها باعث می‌شود دست به تلاش‌های بیشتر بزنیم، هیچ ‌وقت دست از کار نکشیم و هیچ وقت از پا ننشینیم. و این اختصاص دادن کامل خود به ایده آل‌ها به ما کمک می‌کند به نتیجه دلخواهمان برسیم. البته تازمانیکه این روش ما را اسیر خود نکند.

اما وقتی اسیر ایده آل‌گرایی شدیم چه اتفاقی می‌افتد؟

وقتی نتوانیم به استانداردهایی که برای خودمان تعیین کرده‌ایم برسیم، ناامید و دلسرد می‌شویم و نمی‌توانیم با چالش های جدید روبه‌رو شویم و یا حتی کاری که شروع‌ کرده‌ایم را تمام کنید. اصرار ما برای رساندن همه چیز به منتهای درجه عالی بودن باعث تاخیرهای زیاد در کارها، استرش شدید و نتیجه نامطلوب می‌شود.

ایده آل‌گراهای واقعی کارها را سخت شروع می‌کنند و برای اتمام آنها هم بسیار سختی می‌کشند.

راه‌حل : دنیای واقعی هیچ پاداشی به ایده آل‌گراها نمی‌دهد. دنیا به کسانی پاداش می‌دهد که کارها را انجام می‌دهند. و تنها راه برای انجام کارها این است که 99% مواقع ایده آل انجام ندهیم. فقط با سالها تمرین و غیرایده آل انجام دادن کارهاست که می‌توانیم به بارقه‌هایی از ایده آل دست پیدا کنیم. پس تصمیم بگیرید. وارد عمل شوید. از نتیجه کار درس بگیرید. و این روش را بارها و بارها انجام دهید. این بهترین راه برای دست یافتن به ایده آل‌هاست.

5. قبل از اینکه برای یک فرصت وارد عمل شوند صبر می‌کنند تا 100% برای آن آماده گردند.

این مورد تا حدودی به مورد بالا مرتبط است اما نکاتی دارد که باید جداگانه درمورد آن بحث شود.

یکی از مهمترین چیزهایی که می‌بینیم افراد باهوش را عقب می‌اندازد بی‌میلی خودشان برای قبول کردن فرصت‌ها فقط به این دلیل است که تصور می‌کنند برای آن آمادگی ندارند. به عبارت دیگر، تصور می‌کنند که به دانش، مهارت و تجربه بیشتری نیاز دارند تا بتوانند برای آن فرصت اقدام کنند. متاسفانه، این طرز فکر جلوی پیشرفت را می‌گیرد.
 

واقعیت این است که وقتی موقعیت و فرصتی پیش می‌آید هیچکس هیچوقت 100% آماده نیست. چون بیشتر فرصت‌های زندگی ما را مجبور می‌کند از نظر احساسی و عقلی رشد کنیم. این فرصت‌ها باعث می‌شود از منطقه امنمان پا را فراتر بگذاریم و این یعنی اول کار احساس راحتی چندانی نخواهیم داشت. و وقتی احساس راحتی نکنیم، احساس آمادگی هم نمی‌کنیم.

راه‌ حل : یادتان باشد که فرصت‌های استثنایی برای رشد و پیشرفت فردی بارها و بارها در طول زندگی اتفاق می‌افتد. اگر می‌خواهید در زندگیتان تغییر مثبت ایجاد کنید، باید از این موقعیت‌ها استفاده کنید، حتی اگر 100% احساس آمادگی برای آن نکنید.

6. خود را با انتخاب‌های زیاد اشباع می‌کنند.

اینجا در قرن 21 که اطلاعات با سرعت نور حرکت می‌کند و فرصت‌های تغییر و پبشرفت به‌نظر بی‌ انتها می‌رسد، برای انتخاب روند زندگی و کار با موقعیت‌های مختلفی روبه‌رو هستیم. اما متاسفانه، زیاد بودن گزینه‌های انتخاب معمولاً موجب بی‌تصمیمی، سردرگمی و بی‌حرکتی می‌شود.

تحقیقات مختلفی درمورد کار و بازاریابی نشان داده است که وقتی مشتری با انتخاب ‌های مختلفی از محصولات روبه‌رو باشد، خرید کمتری می‌کند. مطمئناً انتخاب از بین سه گزینه بسیار راحت‌تر از بین سیصد گزینه است. اگر تصمیم برای خرید کردن سخت باشد، بیشتر افراد خسته شده و دست از خرید می‌‌کشند.

به همین ترتیب اگر شما هم خودتان را درمعرض تعداد گزینه‌ های انتخاب زیادی قرار دهید، ذهن ناخودآگاهتان خسته می‌شود.

راه‌حل : اگر یک خط تولید را می‌فروشید، سعی کنید ساده باشد. و اگر سعی دارید درمورد چیزی در زندگیتان تصمیم بگیرید، وقتتان را صرف ارزیابی آخرین جزئیات هر انتخاب نکنید. چیزی را انتخاب کنید که فکر می‌کنید برایتان مناسب است و آن را امتحان کنید. اگر موثر نبود، چیز دیگری را انتخاب کنید و پیش بروید.

7. در زندگی خود تعادل ندارند.

اگر از آدم‌ها بخواهید آنچه که از زندگی می‌خواهند را برایتان خلاصه کنند، آن را در کلماتی مثل "عشق"، "موفقیت"، "خانواده"، "شناخت"، "آرامش"، "خوشبختی" و امثال آن خلاصه می‌کنند. اما همه اینها چیزهایی کاملاً متفاوت هستند و بیشتر آدم‌ها همه آن را در زندگیشان می‌خواهند. متاسفانه، تعداد زیادی از آدم‌ها برای رسیدن به این اهداف زندگیشان را درست متعادل نمی‌کنند.

کسی را می‌شناسم که سال گذشته یکصد میلیون تومان از تجارت خود درآمد کسب کرد اما وقتی با من درد و دل می‌کرد می‌گفت که افسرده است. وقتی از او دلیلش را پرسیدم گفت چون تنها و خسته است و وقت کافی برای خودش اختصاص نداده است.

یک نفر دیگر را هم می‌شناسم که همیشه و تقریباً همه روز را در ساحل مشغول موج ‌سواری است. او از آندسته آدم‌های مثبت‌اندیش بسیار شاد است که همیشه نیشش تا بناگوشش باز است. اما در یک وَن می‌خوابد و واقعاً محتاج نان شبش است. نمی‌توانم با اینکه این مرد همیشه شاد به نظر می‌رسد داستان زندگیش را یک زندگی موفق بدانم.

اینها دو سبک ‌زندگی تقریباً نامتعادل هستند. میلیون‌ها زندگی دیگر هم مثل اینها وجود دارد.

راه‌حل : وقتی زندگی کاریتان (یا زندگی اجتماعیتان، خانوادگیتان و از این قبیل) پرمشغله باشد و همه انرژیتان در آن نقطه متمرکز شده باشد، خیلی راحت تعادل زندگیتان برهم می‌خورد. بااینکه انگیزه اهمیت زیادی دارد اما اگر می‌خواهید کارها درست انجام شود، باید ابعاد مختلف زندگیتان را متعادل کنید. اینکه یک بُعد زندگی را فراموش کرده و بیشتر وقتتان را صرف یک بُعد زندگی کنید، فقط برایتان خستگی و استرس به همراه خواهد داشت.

داستان تغيير استراتژيك مرد كور

روزی مرد کوری روی پله‌های ساختمانی نشسته و کلاه و تابلویی را در کنار پایش قرار داده بود روی تابلو خوانده میشد: من کور هستم لطفا کمک کنید .

تابلوی او را برداشت ان را برگرداند و اعلان دیگری روی ان نوشت و تابلو را کنار پای او گذاشت و انجا را ترک کرد. عصر انروز روز نامه نگار به ان محل برگشت و متوجه شد که کلاه مرد کور پر از سکه و اسکناس شده است مرد کور از صدای قدمهای او خبرنگار را شناخت و خواست اگر او همان کسی است که ان تابلو را نوشته بگوید ،که بر روی ان چه نوشته است؟روزنامه نگار جواب داد:چیز خاص و مهمی نبود،من فقط نوشته شما را به شکل دیگری نوشتم و لبخندی زد و به راه خود ادامه داد. مرد کور هیچوقت ندانست که او چه نوشته است ولی روی تابلوی او خوانده میشد:

وقتی کارتان را نمیتوانید پیش ببرید استراتژی خود را تغییر بدهید خواهید دید بهترینها ممکن خواهد شد باور داشته باشید هر تغییر بهترین چیز برای زندگی است.

موفقیت و پیروزی : NLP

۱- ارزشها

۲- تصویرسازی ذهنی

۳- عمل

۴- قواعد تغییر و مهندسی تغییر

۵- چگونه شروع کنیم

۶- تفکر مثبت

۷- فنون ارتباط موثر

۸- هدف

ارزشها
1- هدف ها به انگيزه اي قوي نيازدارند و انگيزه هاي قوي نيز زماني ظهور مي كند كه ارزش آن هدف كاملاً مشخص شده باشد.2- به خاطر داشته باشيد هر كسي هر موضوعي اعتقاد وايده اي هر پديده اي هر شيئ يك ارزش و قيمت ...

تصوير سازي ذهني
1- هر فردي مجهز به يك ضمير خود آگاه (ذهن هوشيار) و يك ضمير نا خود آگاه (ذهن نيمه هوشيار) و يك ضمير فوق آگاه (ذهن فوق هوشيار) است.2- يكي از راههاي تغيير افكار تغيير تصاوير ذهني است.3- هر فردي يك تصوير ذهني از خود دارد كه بر آيند خود ...

عمل
1- عمل يعني آزاد سازي انديشه . 2- اگر يك انديشه قوي در نظام اعتقادي باور ها شكل بگيرد.3-عمل تنها زماني قابل قبول است كه با نيت الهي همراه باشد.4- عمل صحيح غير از عمل قبول شده است.5- عمل ها مي توانند انسان را به رشد برسانند ...

قواعد تغيير و مهندسي تغيير
1- تغيير در شيوه ها وانعطاف لازم براي ايجاد اين تغيير رمز بسيار خوبي براي موفيت بشمار مي آيد .2- اگر كاري را كه هميشه انجام داده ايد انجام دهيد به همان نتيجه اي مي رسيد كه قبلاً رسيده ايد اگر نتيجه ديگري مي خواهيد كاري ديگر انجام دهيد .3- ...

چگونه شروع كنيم
1- با نام خدا و ياد او و درك حضور او شروع كنيد.قال رسول ا...(ص) :كل امر ذي بال لم يبدا ببسم ا... فهو ابتر هر كار با ارزشي كه با نام خدا شروع نشود ناقص خواهد ماند .2- شرايط و آثار كارهايي را كه با نام خدا شروع مي ...

تفکر مثبت
1- تمام افراد مجهز به سيستم ورودي وپردازش و خروجي هستند.2- هر انسانينقشه اي ذهني و مخصوص به خود از جهان دارد.3- ما به دليل وجود فيلترهايي كه بعضي از آنها را خودمان مشخص کرده ايم و بسياري از آنها در اثر عادت- تلقين- وراثت- محيط- تربيت- باورها و ... ...

فنون ارتباطات موثر
فنون ارتباطات موثر 1- موضوع ارتباطات در ابعاد زير مطرح مي شود: الف - ارتباط انسان با خود      ب - ارتباط انسان با خدا  ج - ارتباط انسان با عالم       د - ارتباط ...

هدف
مدل چهار مرحله اي زير پايه و اساس كليه فرآيندهاي موثر يادگيري و به خصوص نحوه كسب مهارتهاي ساده را تشكيل مي دهد و بخش اعظم را در بر مي گيرد:الف- ابتدا بطور دقيق مشخص كنيد كه چه مي خواهيد .ب- عمل كنيد.ج- توجه كنيد كه عملتان چه پيامدهايي ...